Пастаноўка «Маўзер» Аляксея Стрэльнікава,
у выкананні эксперыментальнага тэатра «Галава-Нага»,
адкрывала «Тэатральны Куфар-2014». https://www.facebook.com/teatralny.kufar/photos/a.138738136183595/755487731175296/

"Маўзер" напісаны ў 1970 годзе як трэцяя частка эксперыментальнага трыпціха; першая п'еса з гэтага шэрагу «Філактэт», другая – «Гарацый». Трыпціх абапіраецца на тэорыю і практыку «вучэбнай» драмы Брэхта, але і палемізуе з ёй « "Маўзер – - варыяцыя на тэму шолахаўскага рамана "Ціхі Дон" - ня рэпертуарная п'еса; экстрэмальны выпадак не прадмет, але прыклад, на якім дэманструецца падлягае абвяржэнню кантынуум нармальнасці; смерць, на прасвятленні якой у трагедыі або выцясненні – у камедыі-грунтуецца ТЭАТР індывідаў, разглядаецца як адна з функцый жыцця, як вытворчасць, як праца, арганізаваная калектывам, якая арганізуе калектыў. КАБ НЕШТА ПРЫЙШЛО НЕШТА ПАВІННА СЫСЦІ ПЕРШАЯ ФОРМА НАДЗЕІ ЁСЦЬ СТРАХ ПЕРШАЕ З'ЯВА НОВАГА ЁСЦЬ ЖАХ.
Прадстаўленне перад публікай магчыма, калі публіцы будзе прадастаўлена магчымасць правяраць гульню выканаўцаў па тэксце, а тэкст спраўджваць з гульнёй, чытаючы ролю хору або ролю першага акцёра (а). Ролю хору можа быць прачытана адной групай гледачоў, а роля першага акцёра – іншы, прычым тая частка тэксту, якая не павінна быць прачытана дадзенай групай, застаецца дадзенай групе невядомай; магчымыя і іншыя прыёмы; рэакцыю публікі можна кантраляваць асінхроннасцю тэксту і гульнявога дзеянні, неідэнтычнасцю чытальніка і акцёра. Прапанаванае размеркаванне тэксту па ролях-толькі схема, яна можа вар'іравацца, выбар варыянту залежыць ад палітычнага рашэння, якое кожны раз трэба прымаць нанова. Прыклады магчымых варыянтаў: Хор падае ў распараджэнне першага акцёра на пэўныя часткі ролі выканаўцы першага акцёра (А I); усе ўдзельнікі хору, адзін за адным або адначасова гуляюць першага акцёра; у той час як А I гуляе першага акцёра, першы акцёр выконвае пэўныя часткі ролі хору. Ні адзін выканаўца не можа замяшчаць іншага на працягу ўсяго дзеяння. Эксперыменты можна праводзіць толькі калектыўна; трэніроўка (індывідуальнай) здольнасці эксперыментаваць з'яўляецца функцыяй п'есы. Другі акцёр (Б) прадстаўлены хорам; пасля таго як ён будзе забіты, ён зноў зойме сваё месца ў хоры. Тэатральныя сродкі прымяняюцца толькі адкрыта; рэквізіт, касцюмы, маскі, слоічкі з грымам і г.д. знаходзяцца на сцэне. Горад Віцебск-намінальнае паняцце для ўсіх месцаў, дзе рэвалюцыя была і будзе вымушаная забіваць сваіх ворагаў.

    1970